[8 augustus 2019] Afgelopen week heeft designJAAP architectuurfoto’s gemaakt van de belangrijkste gebouwen van van Delft.

Delft is ontstaan aan een gegraven waterloop, de ‘Delf’, en heet daar ook naar; delven betekent graven. Het Engelse woord voor gegraven is ‘delved’.

Het Stadhuis aan de Grote Markt in Delft

Graaf Willem II verleende Delft op 15 april 1246 stadsrecht. De betreffende akte werd uitgeschreven door een klerk van Ricardis, Vrouwe van Delfland en tante van de graaf. De ondertekening vond ten harer huize plaats, en door de Delftenaren wordt zij daarom beschouwd als de stichter van de stad.

Tijdens de Tachtigjarige Oorlog werd Delft, met het havenstadje Delfshaven, dat thans een wijk is van Rotterdam, een centrum van het verzet tegen de Spanjaarden, nadat in de jaren zeventig van de 16de eeuw meerdere steden en gebieden zich wisten te onttrekken aan het Spaans gezag. Prins Willem van Oranje resideerde korte tijd in Delft, in het voormalige Sint-Agathaklooster, dat sindsdien Prinsenhof wordt genoemd. Hij werd er op 10 juli 1584 vermoord door Balthasar Gerards.

Belangrijke 17e-eeuwse kunstschilders woonden en werkten gedurende kortere of langere tijd in Delft: Johannes Vermeer, Pieter de Hooch, Carel Fabritius, Jan Steen. Ook de bekende 17e-eeuwse wetenschappers Antoni van Leeuwenhoek en Reinier de Graaf woonden in Delft.

Historische gebouwen in Delft zijn: Oude Kerk, Nieuwe Kerk (gebouwd tussen 1381 en 1496. Het Prinsenhof is tegenwoordig het belangrijkste museum in Delft.  Het Oude Stadhuis op de Grote Markt en de Oostpoort de enige compleet overgebleven poort en vooral bekend van een schilderij van Johannes Vermeer. Verder zijn er nog ondermeer het fraaie gebouw van het Waterschap Delftland en de Stadswaag. Windmolen De Roos (gebouwd in 1760) is de enige overgebleven molen in Delft.

Hier is een fotografische impressie van de gebouwen van Delft .